EGER BU BIR FILM OLSAYDI
Yugoslavya’da 1992 yılında yaşanan savaşı Bosna Hersek’in bağımsızlığını ilan edişini ve Saraybosna’nın kuşatma altında olduğu dönemi Ziriç ailesinin gözünden anlatan oyunu bugün Cevahir Sahnesinde izledim.Oyunda televizyondan da aşına olduğumuz oyuncular oynuyordu.Tam 1 saat 10 dakika sürdü.Sıkamadan, sıkılmadan tadında bitti oyun.
Ziriç ailesi; terzi bir anne,demiryollarında hareket memuru bir baba, iki üniversite öğrencisi ve bir teyzeden oluşan 5 kişilik bir aile.Oyunda görsellerde kullanılmış.Ailenin büyük oğlu Alaaddin oyunun son sahnesine kadar karanlıkta yalnızca tarihi akışı belirtmek için dünya haberlerini kullanarak anlatıyor.Sahne bir evin salonu gibi dekor edilmiş.
.jpg)
Oyun süresince savaş, bölünme, fakirleşme, yozlaşma ve aile iletişimi gibi konular işlenmiş.Ben etkilendim ama din , inanç ve yozlaşma kelimelerinin aynı cümlede kullanılması hoşuma gitmedi.Verilmesi gereken mesaj benim görüşümce kargaşa ve savaşın olumsuz getirileri olması gerekirken, sanki bunların temelinde din yatıyormuş gibi aksettirildi ki kesinlikle katılmıyorum.
Oyun güzel bir oyundu.Çok etkileyici bir oyunculuk vardı.Tavsiye ederim.
About the Author
0 yorum